زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

اعتدال دین مسیح (قرآن)





دین مسیح علیه‌السّلام، آیینی معتدل و میانه است.


۱ - دین معتدل



آیین عیسی علیه‌السّلام ، آیینی معتدل و میانه:
۱. «قل یا اهل الکتاب هل تنقمون منا الا ان آمنا باللـه وما انزل الینا وما انزل من قبل وان اکثر کم فاسقون: بگو: «ای اهل کتاب ! آیا به ما خرده می‌گیرید؟ (مگر ما چه کرده‌ایم) جز اینکه به خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده، ایمان آورده‌ایم. و این، بخاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده‌اید.» »
۲. «قل هل انبئکم بشر من ذلک مثوبة عند اللـه من لعنه اللـه وغضب علیه وجعل منهم القر دة والخنازیر وعبد الطاغوت اولـئک شر مکانا واضل عن سواء السبیل: بگو: «آیا شما را از کسانی که موقعیت و پاداششان نزد خدا بدتر از این است، با خبر کنم؟ کسانی که خداوند آنها را از رحمت خود دور ساخته، و مورد خشم قرار داده، (و مسخ کرده،) و از آنها، میمونها و خوکهایی قرار داده، و پرستش بت کرده‌اند؛ موقعیت و محل آنها، بدتر است؛ و از راه راست، گمراهترند.» » در شان نزول این آیه در تفسیر نمونه چنین آمده است: از عبد الله بن عباس نقل شده که جمعى از یهود نزد پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) آمدند و درخواست کردند: عقائد خود را براى آنها شرح دهد، پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) گفت : من به خداى بزرگ و یگانه ایمان دارم و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و همه پیامبران الهى نازل شده حق مى دانم،میان آنها جدائى نمى افکنم ، آنها گفتند: ما عیسى را نمى شناسیم و به پیامبرى نمى پذیریم ، سپس افزودند: ما هیچ آئینى را بدتر از آئین شما سراغ نداریم ! آیات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
۳. «قل یا اهل الکتاب لا تغلوا فی دینکم غیر الحق ولا تتبعوا اهواء قوم قد ضلوا من قبل واضلوا کثیر ا وضلوا عن سواء السبیل: بگو: «ای اهل کتاب! در دین خود، غلو (و زیاده روی) نکنید! و غیر از حق نگویید! و از هوسهای جمعیتی که پیشتر گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند و از راه راست منحرف گشتند، پیروی ننمایید! » » «سواء» به معنای وسط آمده و «سواء السبیل» از باب اضافه صفت به موصوف و به معنای راه مستقیم و معتدل است.این آیه در حقیقت اشاره به چیزى است که در تاریخ مسیحیت منعکس شده است که مساله تثلیث و غلو درباره مسیح (علیه السلام ) در قرون نخستین مسیحیت در میان آنها وجود نداشت بلکه هنگامى که بت پرستان هندی و مانند آنها به آئین مسیح (علیه السلام ) پیوستند، چیزى از بقایاى آئین سابق را که تثلیث و شرک بود به مسیحیت افزودند و لذا میبینیم که ثالوث هندى (ایمان به خدایان سه گانه برهما، فیشنو، سیفا) از نظر تاریخى قبل از تثلیث مسیحیت بوده است و در حقیقت این انعکاسى از آن است ، در آیه ۳۰ سوره توبه نیز پس از ذکر غلو یهود و نصاری درباره عزیر و مسیح (علیه السلام ) مى خوانیم یضاهئون قول الذین کفروا من قبل : (گفتار آنها شبیه سخنان کافران پیشین است .)در این عبارت دو بار جمله ضلوا درباره کفارى که اهل کتاب، غلو را از آنها اقتباس کردند تکرار شده است ، این تکرار ممکن است به خاطر تاکید بوده باشد و یا به خاطر اینکه آنها قبلا گمراه بودند.

۲ - پانویس


 
۱. مائده/سوره۵، آیه۵۹.    
۲. مائده/سوره۵، آیه۶۰.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۴۰.    
۴. مائده/سوره۵، آیه۷۷.    
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۲۹۸.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۳، ص۳۹۵.    
۷. توبه/سوره۹، آیه۳۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۴۱.    


۳ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۵۱، برگرفته از مقاله «اعتدال دین مسیح».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.